PODJAZD

Pośród prowadzonych prac bardzo ważne miejsce zajęło odtworzenie dawnego podjazdu do dworu, z ponownym wytyczeniem alei wjazdowej oraz poprawieniem kształtu gazonu. Zanim do tego doszło, cześć frontowa założenia została ogrodzona płotem ceglanym z drewnianymi przęsłami, przywrócono w ten sposób założenia osiowe części frontowej. Budowa ogrodzenia zakończona została w 2000 roku. W założeniach rekonstrukcja alei wjazdowej, podjazdu i gazonu zmierzała do odtworzenia układu z okresu międzywojennego i prowadzona była w oparciu o zachowany plan dóbr ożarowskich z roku 1923. Ponownie wytyczona aleja główna została obsadzona lipami, a w pozostałej części założenia frontowego posadzone zostały drzewa i ozdobne krzewy. Kluczowy dla założenia projekt techniczny na odbudowę alejek w zabytkowym parku przy Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie wykonany został w 2002 roku i w roku następnym zrealizowany. Aleja wjazdowa, aleja lipowa, podjazd oraz alejka do parkingu zostały wybrukowane kamieniem polnym, pochodzącym w części z rozbiórki ulicy Kaliskiej w Wieluniu, a w pozostałej części – z okolicznych pól. Trudnym zadaniem okazało się formowanie eliptycznego gazonu, został mu nadany przedwojenny kształt, dwukrotnie mniejszy i asymetryczny względem osi głównej. Trudności z formowaniem gazonu wynikały przede wszystkim ze znacznych spadków terenu, na którym znajduje się podjazd. W sierpniu 2003 roku wykonana została na gazonie bukszpanowa rabata według projektu Anny Marconi Betki. Ostatnim elementem rekonstrukcji części frontowej założenia było wykonanie w grudniu 2003 roku oświetlenia dworu. W celu usprawnienia ruchu turystycznego wykonany został parking zewnętrzny oraz rozpoczęto budowę parkingu wewnętrznego. Do parkingu wewnętrznego poprowadzona została brukowana alejka, którą zamknęła przetransportowana brama drewniana wg projektu W. Śniadeckiego. Podjazd do dworu polskiego był najbardziej reprezentacyjną częścią założeń dworsko – parkowych. W sztuce ogrodowej w wieku XVIII miejsce ogrodów regularnych zajmują założenia swobodne naśladujące naturę. Szczytową formą tego prądu były parki krajobrazowe w stylu angielskim. W założeniach tego typu niemal zawsze przed dworem czy pałacem pojawiał się owalny lub okrągły gazon z rabatami kwiatowymi. Ta część ogrodu służyła podkreśleniu bryły siedziby pańskiej, ale również miała być oglądana i podziwiana przez gości. Rabaty na gazonach były zwykle okrągłe, nieco wyniesione ponad poziom, w części środkowej zaakcentowane rośliną soliterową (np. agawą, fuksją). Obok rabat okrągłych pojawiały się też inne kształty, np. wachlarza. Rabatę wachlarzową możemy oglądać w Ożarowie.