W najważniejszej świątyni ziemi wieluńskiej, przez setki lat posiadającej godność kolegiaty, w lipcu i sierpniu 1920 r. odprawiano liczne Msze św. w intencji Ojczyzny i nabożeństwa błagalne o ratunek dla Polski. Duży wpływ na zaangażowanie wiernych i pobudzenie ich patriotycznej aktywności miała postawa ks. Wincentego Przygodzkiego, od sierpnia 1918 r. proboszcza parafii. Kapłan ten był zaangażowany m.in. w działalność Komitetu Obrony Lwowa oraz wieluńskich komitetów wspierających powstańców śląskich. W połowie 1919 r. ksiądz proboszcz współorganizował Oddział Polskiego Czerwonego Krzyża, którego ważnym elementem działalności w tym okresie było wsparcie dla potrzebujących rodaków. W okresie wojny z Rosją sowiecką, pełniąc funkcję skarbnika, aktywnie działał w stowarzyszeniu Patronat nad Żołnierzem Polskim, które miało na celu materialną pomoc obrońcom Ojczyzny. Zbiórki na rzecz żołnierzy przed farą organizowano już latem 1919 r. Wtedy to zebrane ofiary zasilały Fundusz Narodowy. Jeden ze świadków tak wspominał tamto wydarzenie: Nigdy więcej w życiu nie miałem okazji zobaczyć tyle obrączek i pierścionków złotych, nawet złotych łańcuszków, bransolet i różnych kosztowności. Moi rodzice mieli z biżuterii tylko dwie złote obrączki ślubne, które także ofiarnie złożyli jako dar dla Ojczyzny. W następnym roku zbiórkę taką kontynuował Obywatelski Komitet Wykonawczy powiatu wieluńskiego przy Radzie Obrony Państwa. W farze znajdowała się tablica z 1929 r. upamiętniająca Jana Łączkowskiego, 17-letniego obrońcy Lwowa, poległego 8 IV 1919 r. Odnalezioną tablicę, z inicjatywy Muzeum, odsłonięto w 90. rocznicę odzyskania niepodległości w kościele pw. św. Józefa (popijarskim).
