Gmach wzniesiony na murach dawnego zamku królewskiego stanowił siedzibę rosyjskiej 13. Brygady Straży Granicznej. Po odzyskaniu niepodległości ulokowano w nim koszary wojskowe tworzonego w Wieluniu III batalionu 27. Pułku Piechoty. Pułk ten, którego III batalion składał się z żołnierzy pochodzących z terenu ówczesnego powiatu wieluńskiego, pełnił służbę na różnych odcinkach polskiej granicy. W ecydującym dla polskiej niepodległości momencie, czyli w sierpniu 1920 r., pułk realizował rozkaz osłaniania koncentrującej się grupy manewrowej znad Wieprza, dowodzonej przez Józefa Piłsudskiego. Gdy na przedpolach polskiej stolicy w połowie sierpnia 1920 r. toczyły się krwawe boje, które przeszły do historii pod nazwą Bitwa Warszawska, żołnierze 27. Pułku Piechoty zdołali pokonać bolszewickie oddziały w okolicach Chełma, zabezpieczając w ten sposób tę część frontu. W 27. Pułku Piechoty walczyło około 1000 ochotników i poborowych pochodzących z ziemi wieluńskiej, a co najmniej 121 spośród nich poległo w walkach, zaginęło lub zmarło w wyniku ran i chorób.
Na zdjęciu: Żołnierze III batalionu 27. Pułku Piechoty przed siedzibą garnizonu w wieluńskim „zamku”, 1918/1919 r.
